پروتز سینه آب نمکی (سالین) یکی از گزینه‌های محبوب در جراحی‌های زیبایی و بازسازی سینه محسوب می‌شود. این ایمپلنت‌ها که از دهه ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار گرفته‌اند، امروزه به‌دلیل ایمنی بالا و هزینه مقرون‌به‌صرفه، توجه بسیاری از متقاضیان را به خود جلب کرده‌اند . در این مقاله، به بررسی جامع ویژگی‌ها، مزایا، معایب و نکات کلیدی درباره پروتزهای سالین می‌پردازیم.
پروتز سینه آب نمکی چیست؟
پروتز سینه آب‌نمکی نوعی ایمپلنت سینه است که با محلول استریل سالین (آب نمک) پر شده است. این پروتزها دارای پوسته سیلیکونی نرم هستند اما برخلاف ایمپلنت‌های سیلیکونی، داخل آنها از ماده ژله‌ای پر نشده، بلکه در حین عمل پروتز سینه با محلول سالین پر می‌شوند. این ویژگی به جراح اجازه می‌دهد تا اندازه و تقارن ایمپلنت را با دقت بیشتری تنظیم کند. پروتزهای سالین معمولا ایمن‌تر در نظر گرفته می‌شوند زیرا در صورت پارگی، محلول سالین به راحتی توسط بدن جذب می‌شود. این نوع ایمپلنت‌ها بافت طبیعی‌تری دارند اما ممکن است در لمس کمی سفت‌تر از انواع سیلیکونی احساس شوند و خطر چین‌خوردگی یا موجدار شدن در آنها بیشتر است.
برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با یکی از بهترین پزشکان و جراحان سینه دکتر محمد رضا زندی پور با شماره زیر تماس بگیرید.
انواع پروتز سالینی
- احساس غیر طبیعی بودن :
- پروتزهای سالین در مقایسه با انواع سیلیکونی، نرمی و حس طبیعی کمتری دارند و ممکن است سفت‌تر یا شبیه بالون احساس شوند، مخصوصاً در افراد با بافت سینه کم.
- خطر چین‌خوردگی و موجدار شدن (ریپلینگ):
- پوسته این ایمپلنت‌ها نازک‌تر است و در صورت کمبود بافت پوشاننده (به‌ویژه در افراد لاغر)، احتمال چین‌خوردگی یا نمایان شدن موج روی پوست بیشتر است.
- امکان تغییر حجم بر اثر شوک یا فشار:
- در موارد نادر، ضربه‌های شدید یا تغییرات فشار (مثل پرواز یا غواصی) می‌توانند باعث نشت جزئی سالین و تغییر اندازه موقتی شوند.
- دوام کمتر نسبت به سیلیکون:
- مطالعات نشان می‌دهد ایمپلنت‌های سالین در طول‌مدت احتمال پارگی یا کاهش حجم بیشتری دارند و ممکن است نیاز به تعویض زودتر داشته باشند (معمولاً پس از ۱۰-۱۵ سال).
- محدودیت در انتخاب سایز و شکل:
- این پروتزها معمولاً به شکل گرد و با حجم ثابت تولید می‌شوند و گزینه‌های محدودتری نسبت به انواع سیلیکونی (مثل اشکال آناتومیک یا قطرات اشک) دارند.
- نیاز به پر کردن در حین عمل:
- اگرچه تنظیم حجم در حین عمل یک مزیت است، اما این فرآیند زمان جراحی را کمی طولانی‌تر می‌کند و نیاز به دقت بالای جراح دارد.
- احتمال صدای قلپ‌مانند (Sloshing):
- در موارد نادر، حرکت مایع داخل ایمپلنت ممکن است صدای خاصی ایجاد کند که معمولاً موقتی است اما برای برخی آزاردهنده است.
مزایای پروتز سینه آب نمکی
- ایمنی بالاتر در صورت پارگی: در صورت نشت یا پارگی پروتز سینه، محلول سالین (آب نمک استریل) به‌راحتی و بدون خطر توسط بدن جذب می‌شود، برخلاف ایمپلنت‌های سیلیکونی که ممکن است نیاز به خارج‌کردن فوری داشته باشند.
- برش جراحی کوچک‌تر: از آنجا که ایمپلنت‌های سالین به صورت خالی کار گذاشته شده و سپس پر می‌شوند، برش جراحی مورد نیاز کوچک‌تر از ایمپلنت‌های سیلیکونی پیش‌پر است.
- قابلیت تنظیم حجم در حین عمل: بهترین جراح پروتز سینه در شمال تهران می‌تواند مقدار سالین را تا حدی تنظیم کند تا تقارن و اندازه مطلوب‌تری ایجاد شود، خصوصاً برای کسانی که عدم تقارن طبیعی دارند.
- تاییدیه سازمان‌های بهداشتی: این نوع ایمپلنت‌ها مورد تایید FDA و سایر سازمان‌های معتبر جهانی است و برای افراد بالای ۱۸ سال (برای اهداف زیبایی) مجاز شناخته می‌شود.
- عدم نیاز به MRI منظم: برخلاف ایمپلنت‌های سیلیکونی که نیاز به چکاپ دوره‌ای با MRI دارند، ایمپلنت‌های سالین معمولا به چنین بررسی‌های پیچیده‌ای نیاز ندارند.
- گزینه مناسب برای بیماران محتاط: افرادی که نگرانی درباره مواد سیلیکونی دارند یا ترجیح می‌دهند از ماده‌ای استفاده کنند که با بدن سازگارتر است، اغلب این گزینه را انتخاب می‌کنند.
اگرچه این ایمپلنت‌ها مزایای مهمی دارند، اما معایبی مانند احساس سفت‌تر و طبیعی‌نبودن در لمس نیز دارند که باید در نظر گرفته شود. انتخاب نوع ایمپلنت باید با مشورت پزشک و بر اساس نیازهای فردی انجام شود.
معایب و محدودیت‌های پروتز سینه آب نمکی
- – احساس غیرطبیعی: ممکن است هنگام لمس، سفت‌تر از پروتزهای سیلیکونی احساس شوند .
- – چین‌خوردگی پوست: در برخی موارد، پوست روی پروتز دچار چین‌خوردگی می‌شود .
- – نیاز به تنظیم مجدد: احتمال کاهش تدریجی حجم مایع داخل پروتز وجود دارد .
نحوه جراحی پروتز سینه سالینی
جراحی پروتز سینه سالینی مراحل مشابهی با سایر انواع ایمپلنت‌های سینه دارد، اما با توجه به ویژگی پر شدن با محلول سالین، برخی تفاوت‌های کلیدی وجود دارد. در ادامه مراحل این جراحی به‌صورت گام‌به‌گام شرح داده می‌شود:
۱. مشاوره و برنامه‌ریزی قبل از جراحی
- جراح با معاینه فیزیکی، اندازه و شکل مناسب سینه‌ها را ارزیابی می‌کند.
- محل برش (زیر بغل، اطراف هاله سینه یا زیر سینه) و محل قرارگیری ایمپلنت (پشت عضله یا روی آن) تعیین می‌شود.
- بیمار درباره عوارض، مراقبت‌های پس از عمل و انتظارات واقع‌بینانه راهنمایی می‌شود.
۲. بیهوشی
- این جراحی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، اما در برخی موارد ممکن است از بیهوشی موضعی همراه با آرام‌بخش استفاده شود.
۳. ایجاد برش و ایجاد فضای ایمپلنت
- جراح برشی در محل از پیش تعیین‌شده (معمولاً ۳-۵ سانتیمتر) ایجاد می‌کند.
- سپس یک فضای خالی در پستان ایجاد می‌شود که می‌تواند:
- روی عضله سینه (Subglandular)
- پشت عضله سینه (Submuscular) قرار گیرد.
۴. قراردادن ایمپلنت خالی و پر کردن آن
- برخلاف ایمپلنت‌های سیلیکونی که از قبل پر شده هستند، در این روش پروتز خالی (دارای پوسته سیلیکونی) در محل قرار می‌گیرد.
- سپس جراح با استفاده از یک سرم استریل سالین (آب نمک)، ایمپلنت را تا حجم مورد نظر پر می‌کند.
- این امکان وجود دارد که جراح در حین عمل، میزان حجم را برای ایجاد تقارن دقیق‌تر تنظیم کند.
۵. بستن برش و پایان جراحی
- پس از پر شدن ایمپلنت، جراح برش را با بخیه‌های قابل جذب یا غیرقابل جذب می‌بند.
- گاهی از چسب‌های مخصوص یا نوارهای استریل برای محافظت از زخم استفاده می‌شود.
- یک بانداژ فشاری یا سوتین طبی بعد از جراحی پروتز سینه برای ثابت نگه داشتن ایمپلنت‌ها تجویز می‌شود.
۶. ریکاوری و مراقبت‌های پس از جراحی
- ۲۴-۴۸ ساعت اول: ممکن است درد، تورم و کبودی وجود داشته باشد که با مسکن کنترل می‌شود.
- ۱ هفته پس از عمل: بخیه‌ها بررسی شده و بیمار می‌تواند به فعالیت‌های سبک بازگردد.
- ۴-۶ هفته: باید از فعالیت‌های سنگین و ورزش‌های شدید اجتناب شود.
- چند ماه بعد: ایمپلنت‌ها به‌تدریج نرم‌تر و طبیعی‌تر می‌شوند.
پروتز سالین بهتر است یا سیلیکونی؟
در جدول زیر مقایسه‌ای کامل بین پروتزهای سینه سالین (آب‌نمکی) و سیلیکونی ارائه شده است:
| مقایسه ویژگی‌ها | پروتز سالین (آب‌نمکی) | پروتز سیلیکونی |
|---|---|---|
| جنس پرکننده | محلول استریل آب و نمک (سالین) | ژل سیلیکونی نرم یا چسبنده |
| احساس و طبیعی‌بودن | سفت‌تر، ممکن است شبیه بالون حس شود | نرم‌تر و طبیعی‌تر، شبیه بافت واقعی سینه |
| ایمنی در صورت پارگی | بی‌خطر (سالین توسط بدن جذب می‌شود) | نیاز به خارج‌کردن فوری (در صورت پارگی ژل) |
| اندازه برش جراحی | کوچک‌تر (ایمپلنت در حین عمل پر می‌شود) | بزرگ‌تر (ایمپلنت از قبل پر شده است) |
| تنظیم حجم در عمل | امکان‌پذیر (برای تقارن بهتر) | غیرممکن (حجم از پیش تعیین شده است) |
| ریسک چین‌خوردگی | بالاتر (مخصوصاً در افراد لاغر) | کمتر (به‌دلیل نرمی ژل) |
| نیاز به MRI منظم | ندارد | دارد (برای بررسی پارگی بی‌علامت) |
| دوام و ماندگاری | ۱۰-۱۵ سال (احتمال نشت پس از سال‌ها) | ۱۰-۲۰ سال (مقاوم‌تر در برابر نشت) |
| هزینه | معمولا ارزان‌تر | معمولا گران‌تر |
| گزینه‌های شکل/سایز | محدود (معمولا گرد) | متنوع (گرد، آناتومیک، قطرات اشک) |
در نهایت، انتخاب بین این دو نوع پروتز باید بر اساس شرایط بدنی، انتظارات و توصیه جراح انجام شود.
نتیجه گیری
پروتز سینه آب نمکی با ترکیبی از ایمنی، قیمت مناسب و قابلیت تنظیم، گزینه‌ای ایده‌آل برای بسیاری از افراد است. البته انتخاب نهایی باید با مشورت جراح و براساس شرایط بدنی فرد انجام شود. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید از خدمات مشاوره آنلاین با متخصصان استفاده کنید .